Jak dziękować?

Jak dziękować? Ja lubię, gdy mi dziękują. Wtedy czuję, że mój wysiłek został zauważony. Ktoś uznał, że zrobiłem coś dobrego. Widzę, że warto było się starać. Suma takich podziękowań poprawia mi samopoczucie. Podwyższa samoocenę. Zaczynam dopuszczać do siebie myśl, że może rzeczywiście jestem kimś dobrym, życzliwym ludziom. Zauważyłem też, że łatwiej przyjmować mi podziękowanie słowne niż w postaci prezentu. A jak z tym jest u Ciebie?

Czy potrafisz docenić podziękowanie?

Widzisz, że podziękowania innych osób mają dla Ciebie znaczenie? A nawet: wprawiają Cię w lepszy nastrój? Podwyższają Twoją samoocenę? Czyli ci, którzy Ci dziękują, robią (w gruncie rzeczy) coś dobrego dla Ciebie. I teraz sedno: jak reagujesz? Czy jesteś zakłopotany, czujesz się dziwnie i czekasz, aż ten dziwny stan się skończy? A może jawnie okazujesz swoją radość? Mówisz, jak miło jest Ci słyszeć coś takiego? Czy dziękujesz za podziękowanie? 🙂 A może nawet dajesz wskazówkę na przyszłość? Np. Dzięki, że to zauważyłeś i mi o tym mówisz. Rób to częściej. Daje mi to radość i napęd do dalszego działania. Ja dwa ostatnie zdania wypowiadam bardzo rzadko. Ale chciałbym częściej. A Ty?

Jak dziękować? Często

Widzisz, że podziękowania mają na Ciebie dobry wpływ? Zatem: jak często Ty sam dziękujesz? Oczywiście zaraz nasuwa się wniosek: Ty robisz dużo dla innych. A inni dla Ciebie nie robią nic (albo bardzo mało). Ale chyba dostrzegasz, że ta myśl jest nieprawdziwa. Wcale nie jesteś taki święty, lepszy od innych. Choć może rzeczywiście wolisz dawać niż brać.

Więc skąd ta rozbieżność? Może po prostu nie zwracasz uwagi na to co inni dla Ciebie robią. Np. żona zrobiła Ci śniadanie. Przecież to normalne. Za co masz dziękować? Nie dziękujesz, bo Ty dla niej też robisz różne rzeczy. I ona Ci za to nie dziękuje. A czego byś chciał? Aby Ci podziękowała? Wtedy Ty jej będziesz dziękował? Co powoduje, że to ona ma być tą stroną, która zacznie? A Ty nie możesz zacząć? Ty zaczniesz jej dziękować, a ona Tobie nie? I co z tego? Po pierwsze: nie wiesz, co się stanie, dopóki się nie stanie. Po drugie: chyba źle oceniasz swoją żonę. Wreszcie, po trzecie: nawet jeśli masz rację, to nie jest to żaden powód, aby nie dziękować. Zidentyfikowaliśmy jeden powód, dla którego dotąd tego nie robiłeś. Bo oczekiwałeś odpłaty: jak Ty podziękujesz, to Tobie też mają podziękować.

Kiedy jeszcze nie dziękujesz?

Ale to nie koniec. Są przecież sytuacje, gdy ktoś nieznajomy zrobi coś dla Ciebie. Np. samochód zatrzyma się przed przejściem, dzięki czemu możesz przejść na drugą stronę ulicy. I za co tu dziękować? Przecież przepis wyraźnie mówi, że kierowca w takiej sytuacji powinien się zatrzymać. Zrobił tylko to, co było jego obowiązkiem. A gdyby lekarz na dyżurze szpitalnym uratował Ci życie: też byś mu nie podziękował? Przecież robił tylko to, co należy do jego obowiązków. I w ten sposób odkrywamy dwa kolejne usprawiedliwienia, żeby nie dziękować. Jedno: nie dziękujesz, gdy ktoś robi coś, co należy do jego obowiązków. Drugie: nie dziękujesz, gdy ktoś robi coś, co nie jest dla Ciebie specjalnie ważne.

Jak tu dziękować? Przecież zrobił to z obowiązku

Doskonale wiesz, że bardzo niewielu kierowców zatrzymuje się przed przejściem dla pieszych, gdy czekasz na chodniku. Warto podziękować, aby taki sposób reakcji utrwalić. Jak dziękować? Np. spojrzeć na kierowcę i podziękować skinieniem głowy.

A teraz: mała rzecz. Właśnie, powiedzenie mówi mała rzecz, a cieszy. Nawet drobiazgi mogą Ci poprawić humor. Ktoś zrobił dla Ciebie coś niewielkiego, np. przepuścił Cię w drzwiach. Przecież nie musiał tego robić. Jak dziękować? Nie musisz zaraz wylewnie się nad tym faktem rozczulać. Ale możesz powiedzieć dziękuję. W ten sposób pokazujesz, że to zauważyłeś. Że wiesz, iż ten ktoś nie musiał tak zrobić. Ale jednak zrobił. I to rozważanie doprowadza nas do głównego powodu: sprawcy tego, że nie dziękujemy tak często jak byśmy chcieli. Nie dostrzegamy, gdy ktoś zrobił coś dla nas.

Jak dostrzegać, gdy inni robią coś dla Ciebie?

To może wydawać się bardzo trudne. Jeśli masz tak, że dostrzegasz głównie, gdy ktoś Cię skrzywdzi, natomiast nie zauważasz, gdy zrobi coś dobrego: to dziękowanie przydarza Ci się rzadziej. Co możesz zrobić? Możesz świadomie szukać do tego okazji! W każdej sytuacji, w każdej interakcji znaleźć coś za co będziesz mógł podziękować. W ten sposób osiągniesz znacznie więcej niż tylko umiejętność dziękowania. Zaczniesz stopniowo inaczej odbierać otaczający Cię świat. Widzieć go bardziej pozytywnie. Np. zajrzyj do artykułu: Szczęście to osiąganie sukcesów?

Jak dziękować? Zobowiązać się do dziękowania

Zacznij od dzisiaj (nie od jutra) dziękować nawet za najdrobniejsze sprawy. Każdego dnia podziękuj przynajmniej jeden raz. I wieczorem się z tego ze sobą rozliczaj. Gdy pojedyncze podziękowanie będzie zbyt łatwe: wyznacz sobie kolejny cel. Np. trzy podziękowania dziennie. Potem pięć, może nawet dziesięć. Ciekawe do ilu dojdziesz na koniec roku?

Wchodzisz w to?